ARANIYOR!

Şiirler yola dizilmiş Leyla’yı aramaktalar...
Ellerinde gemici fenerleri,
Ay ışığı yetmiyor, yıldızların feri yok.
Ağaçlar yosun tutmamış,
Pusula romanlarda kalmış,
Leyla ise hala kayıp .

Günü gördü, geceyi de,
Asırlardan geçti şiirler,
Dilden dile dolaştı;
Dokunmadık dudak,
Görmedik göz,
Sormadık kimse kalmadı.

Şiirler şairlerin kaleminde
Kalemler Leyla'yı yazdı
O şiirden bu şiire dolaştı durdu Leyla...

Herkes onu, o Mecnun'u aradı.
Dizelerden köprü kurdu, kıtalardan atladı.
Mürekkebi kurudu kalemlerin
Klavyeler tuşlanmakta.
Leyla hala aranmakta.

Vakit tellal dolaştırma vakti mi,
“Duyduk duymadık” demeye ne gerek var,
Sağırı da  tanıdı, bildi Leyla’yı sultanın?
O da aradı durdu onu
Şiirlerle beraber.

İlanlar söküldü ağaçlardan, "Aranıyor!"  kaldırıldı
Kırmızı bültenlerden;İnterpol'de;
Şiirlerde Leyla’sını aramakta şairler,
Leyla ise  kayıp değil kendince
Mecnun’unu arıyor şiirlerin içinde...

Henüz üçüncüsü düşmedi 
Gökyüzünden elmanın
Onlar muradına eremediler.
Masalları bırakıp  ayrı ayrı şiirlerde gezinmekteler.

Vuslat  hangi şiirdedir bilinmez.
Kim bilir kaç asır geçip, kaç dile düşüp,
Kaç şiir daha yazılınca gelecektir
Şu bizim Leyla’nın
Kerevete çıkma vakti?

 GÜNAY UZUNER

24.09.2011