ADEM'DEN BU YANA

BEN İNSANIM

Adem'in Havva için elmayı çalarak,
Cennetten kovulup doğanın kucağına düştüğünden bu yana,
Doğanın bir parçası olan ben;
Doğaya hükmettim durdum.
Her cengimde yendim onu.
Ben yönettim, yönlendirdim doğayı.



Toprağı sürdüm ektim, gübreledim, suladım...
Boy verdi ektiğim ekinler.
Topladım, yedim, yaşadım...
Ayrık otlarını ayıkladım topraktan.
Suni yağmurlar yağdırdım.
Renklerini değiştirdim çiçeklerin.
Cinslerini çoğalttım bitkilerin.
Şimdi topraktan ne varsa bize gelen,
Benim eserim!
Ben doğanın efendisiyim...


Vahşi hayvanlarla dost oldum.
Ehlileştirdim onları.
Güçlüyü aklımla yendim.
Avladım, yedim, giydim...
Def çalıp oynattım, seyirlik yaptım.
Cinslerini yok ettim.
Keyfim geldiyse korumaya aldım,
Yok olmasınlar diye.
Kuluçka makinelerinde üremeyi çoğalttım.
Klonladım,kopyaladım kendimi bile.


Mecnun olup çölleri aştım.
Ferhat olup dağları deldim.
Sevdiğime ulaşmak için;
Buzlu deryalarda yüzdüm.
Okyanusları aştım...
Alterlerde canımı sundum tanrılara
Olimpos'ta Zeus'tan ateşi çaldım.

Ateşi buldum!
Gecelerini aydınlattım dünyanın.
Yetmedi bu bana,
Doğanın karanlığını elektrikle ışıttım.
Soğuğunu ısıttım ,sıcağını ferahlattım.


Yerin derinliklerine dalıp;
Maden çıkardım.
Hezarfen Ahmet Çelebi olup uçtum.
Gökyüzünde kuş misali kanat çırparak...
Yıldızları saydım birbir,
Ad taktım onlara.
Yıldızlardan fal tutup,
Kendimle eşleştirdim.
Göğün yüksekliğine ulaştım.
Uydu yerleştirdim, galakside roketle dolaştım...
Seyredip durdum alemi.

Parçalanamaz denen atomu parçaladım.
Doğayı mahvettim, Hiroşima'da
Çernobil faciası benim eserim.
Şeytanla arkadaş oldum.
Şimdi oralarda ne bir ot biter,
Ne de kuşlar öter.
Ötmeyecek  yüzyıllarca da ...

İnsanım!
Hem yapıcı hem yıkıcıyım ben!
Ormanları yok eden ben!
Fidan dikip, orman kuran yine ben!
Selleri erozyonu ormanlarımla önledim
Setler kurup, barajlar yaptım,
Dereleri yukarı yukarı akıtıp
Akan suyun gidişatını değiştirdim.


Robinson olup yıllarca ıssız adada yaşadım.
Bir başıma...
Tek kendim hükmettim doğaya.
Tarzan olup ormanların kralı oldum.


Ben insanım!
Hüküm sürmekteyim doğada...
Uçaklar uçurdum yer çekimine karşı...
Gemiler yüzdürdüm suyun kaldırma kuvvetini kullanarak...
Barınaklar yaptım...
Rüzgâra, yağmura ,sıcağa,soğuğa , vahşete karşı,
Ayakta kaldım hükmediyorum doğaya...


Köprüler kurdum, kıtalar aştım!
Roketler yaptım. aya uzaya ulaştım.
Uzağı yakın kıldım.
Zamanı kısalttım.
Zamanda yolculuk yaptım.
Geçmişi kaydederek, bugüne ulaştırdım.
Yarınlarda daha da güzel yaşayacağım...
Çünkü doğanın tek hakimiyim ben...

Ben insanım!
Doğada ne varsa kendi hizmetime yönelttim.
Huzurum için kullandım doğanın kendisini...
Kendimi kendime köle yaptım...
Acıyla yoğrulup olgunlaştım...



Lokman Hekim olup dertlere deva buldum.
Ölümsüzlüğü aradım.
Ölümsüzlüğe eserlerimle ulaştım.
Adım yüzyıllardır eserlerimle yaşıyor doğada ve aramızda...
Mimar Sinan’ım  ben, Yunus’um, Atatürk’üm, 
Galileo’yum, Sokrat’ım,  Einstein’im ,Arşimet’im;
Da Vinci,Luther,Mandela...
Ve daha daha  niceleri...
Kısacası insanım ben!
Doğanın tek hakimi!


Nuh Tufanı yıkamadı ki beni...
Daha hiçbir şey yıkamaz!
Ne gündü o gün, kıyametin ta kendisi.
Yaptığım gemiye yerleştirdiğim canlı türleri
Bu güne getirdi bizleri...


Korkularımı bilincimle yendim.
Aklımı kullanarak uygarlığı geliştirdim.
Uygarlık geliştikçe;
Doğanın üzerimdeki etkilerinden bütünüyle sıyrıldım.
Bilincimle alt ettim doğayı.
Artık ben ;
Ne depremden ne selden ne yanardağdan ne gök gürültüsünden;
Ne de fırtınalardan korkuyorum.
Hepsinden hepsinden korunma yollarını buldum.
Doğayla oyuncak gibi oynuyorum...


Doğa ile mücadelemdeki tecrübelerimi, kazançlarımı;
Gelecek kuşaklara aktarıp,
Doğaya hâkim oldum.
Yaktım ,yıktım ,yok ettim...
Yoktan da var ettim.
Var olanı çoğalttım .
Olmazı olur yaptım.
Doğaya hükmettim.

Amaçlarım çok benim.
Daha fazla daha fazla hükmedeceğim doğaya...
Hedefe vardığım gün.
Güneşe ulaşmış olacağım.
Her hükmedişimde ulaştığım gibi güneşe,
Güneşe ulaşacağım

Ben insanım!
Bir iken milyarlar oldum.
Doğanın kucağına düştüğüm günden beri;
Bir Adem iken; milyarlar milyarlar oldum.
Doğaya hükmederek;
Değil milyarlarca ben,
Bir insan,Adem iken bile doğaya hakimdim.
Bugüne vardım.

Ben insanım, insanım ben!
Doğaya ve doğanın parçası kendime,
 Hükmediyorum, hükmedeceğim...

                                            Günay UZUNER

                                             24 Nisan 2000