Sonu gelmeyecek gibi görünen uzunca bir ayrılıktan sonra bu gün geleceksin. Sensizliğimi bir kaç gün de olsa aralayacağım.Evimiz Işık dolacak. Uzunca bir zamana yetecek ışık depolayacak mıyım bilemem ama kokun sinecek yine her yere biliyorum.
Altı yıl önce gidişinle başladı ayrılığımız ve yalnızlıklar. Balkondan seyrediyordum ya gidişini el sallamıştık hani birbirimize “Tamam “ dedim. “Artık kopuyoruz.” Öyle de oldu. Hep misafirdin geldiğinde evimize. Yine öyle olacak, bir iki günlüğüne buradasın.
Yirmibeş yıl önceydi, güzel bir bahar günü gelmiştin dünyamıza, Diyarbakır’da. Doğduğun anda dünyalar benimdi bilesin. Bir kızım olmuştu.Bahar güneşinden daha aydınlıktın bembeyazdın. Kızımdın , kız kardeşimdin, ablamdın benim. Yeri geldi annem de oldun. Hep erkekler dünyasında yaşadığımdandır sanırım çok özeldin, öylesin de. Sen benim için her şeydin, her şeyden öte canımdın, candın. Seni öyle çok öyle çok öyle çok özlüyorum ki!
Melez güzelliğin vurmuş sinene. Bir yanın Gürcü ya öyle sesleneyim dedim, baba dilinden. Anka görünmüyorsun gerçek söylediklerim, kuzucuğum, yavrum benim.
Bizden uzakta bir yanım eksik kalıyor hep. Canım , canımın içi, babaannenin deyimiyle “Evimizin İşiği”, bir tanem., seni beklerken saatler ,dakikalar geçmek bilmiyor; geldiğinde bitmese ya o zamanlar.
Bitmese hiç mutluluğun huzurun ,sağlığın hep daim olsa, hep daim olsa birlikteliğimiz...
Naxvamdis! Sheni tavi zor mikvars...
Naxvamdis! Sheni tavi zor mikvars...
Sheni neni!
Günay UZUNER
16.09.2011
Güzel bir yazı.Sanırım çok özlemişiniz kızınızı. sadece burda mı yazıyorsunuz. Kutlarım.
YanıtlaSil