AH DOST İNSANLAR

Severiz birbirimizi yüzümüze karşı

Severiz ya hem de delicesine

Taa ki bir başka dost bulana kadar

“Annemiz, babamız, abimiz, kardeşimiz,

Bacımız  ve ötesi” deriz birbirimize..

“Ayrılamayız” deriz iki cihan bir araya gelse…

Güçlüklere omuzlarımızla karşı koyarız,

Severiz değil mi bir araya gelince?

İşte, bu dostluklar yalnızca yüzlerin aynalarında,

İnsanların dillerinde kalmasa;

Bitmese dostluğumuz,

Tükenmese ya!

Kim istemez dost olmayı türdaşlarıyla,,

Ama nerdeee, yalnız kuru sözlerdedir onlar!

Evet yalnızca kuru sözlerdedir dostluk.

İşte benden;

Saldırganca değil,

Dostça bir istek bu…

İmkansız deme sakın

Neden imkansız olsun,

Gönüller istedikçe?

Bırak kardeş sille vursun,

Ziyanı yok öldürmedi ya…

Bırak dostum öldürsün,

İnsanlıktan çıkmadık ya?

Lakin ha sağ olmuşsun

Ha toprakta bir taşın var..

Sen sevdikten sonra sevmedi demezler ya

Bir nesneye sıkıca sarılıp,

Göz kaçırmak için sırt dönerler ya

Kuruntudan bir selamı bile esirger

Yıllar boyu beraberce yaşadığın dostların

Olmasa da selamları, varsın olsun

İyi günler bitmedi ya…

Kara günler gelip çatsa da

Yanında dostun yoksa,

Sen sev yeter ki varlığını unutma!

___İnsanlar

      Ah dost insanlar___

Gelin el ele verip

Yıkalım düşmanlığı

Kuralım dostluktan bir sofra

Yemekleri sevgi olsun, mekanları gönüller..

  __Ah dost insanlar!

Dostlarınız sizden gönül kırıcı diller değil

Yaralara deva olan sözler bekliyor.

 Dostlarınız sizlerden

Sırt dönmeler değil,

Sıcak bakışlar istiyor,

Dostlarınız sizlerden,

Sert tokatlar değil,

Dost eller uzatmanızı bekliyor…

23.02.1977

Günay UZUNER