ÖLÜMDEN EŞLEMELER
Aklaşmış saçlarım?
Onikilerine yaklaşan saatlerle mi
Ortaktı ömrüm?
Gün doğar, batar misali,
Ben de doğup batacak mıydım?
Ölmek!
Bir hedefse
Onu bilmek neden elimizde değil ki?
Ya gün doğumuyla gelir, ya batımıyla;
Ya da ikisinin arası bir yer.
Ama geliverir işte…
İstenmeyen bir şekilde.
Sevmesen de onu ‘Git!’ diyemezsin.
Bir melektir can alıcın?
Geleceği bilinir ama istenmez
Geldiğindeyse ‘Git!’ denemez.
Desen de ne çıkar ki?
Gitse yine gelmeyecek mi,
Günün birinde, bir yerinde?
Gün doğumuyla solan bir günün
Batımı arasında!
Ansızın duruveren saat,
Batan bir gün gibi kalbim.
Ne var ki;
Yaprak yine açar,
Saat kurulur,
Güneş yarın doğar,
Yitirilen zaman gibi;
Duran kalbimse hiçbir zaman…
Günay UZUNER
5/9/1977
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder