3 Ocak 2019 Perşembe

                                                    ON KALA ON KALA DERKEN

          Magdelina'nın doğum günüydü. Ülkemizde yalnız olduğundan o günler,  doğum gününü bizlerle (FBM'li Blogerlarla) kutlamak istemiş, kendi pastasını kendi almış, yemekler hazırlamış birlikte kutlama yapmıştık.
          Bir ara aramızdan uzaklaşınca Magdelina, By Mustafa ellerini birbirine sıvazlayarak "Ben bu insanları anlamıyorum, "Ohhh yaşasın, altmışıma geliyorum! diye doğum günü kutluyorlar." dedi. Sofrada tam da sol yanımda oturuyordu By Mustafa. "Bana bak!"  dedim , " Sana şöyle bir çarparım, ben de altmışıma geliyorum, ne yani ölecek miyim?" Sözlerim üzerine afallayan By Mustafa lafı toparlamaya çalıştı: "Hocam daha altmışa on var." diye.
        O günlerde ellili yaşlardaydım, benim de doğum günüm geldi, Magdela'nınkinin  hemen ardından. Çok güzel bir doğum günüydü beraberce kutladığımız, en unutulmazlarından. 
         Aynı süreç içinde Sasely, Sodje, By Mustafa ve ben blog açmaya , yazmaya ve yazılarımızı yarıştırmaya karar verdik. Jüri de hazırdı. Apar topar bir gecede çocuksu heveslerle yazımızı yazıyor, ertesi güne jüriye sunuyorduk. Genç kalemleri kıskanmıyordum desem yalan olur. Nerden esinleniyorduk bilmem yazıp duruyorduk. O enerjiyi ne çok özledim ki ne çok.
         Kaç gündür dilimizde dolanan, Mustafa ve benim şakalaştığımız "Altmışa On Kala" sözü benim 'blog'umun adı oldu.
        Sevgili blog... 'Altmışa on kala ' diye diye daha var deyip içim rahattı. Bir şey kalmadı artık altmışa,   bu gün  vardım . Aslında dün neyse o , değişen hiç bir şey yok dünden bu güne.
       Sabah bu geçmişteki hikaye geldi aklıma, tatlı bir gülümseme geldi içimden, gülümsedim. Sevgili Sasely'nin telefonda adını görünce yine  gülümseyerek " nihayetinde altmış geldi "diye geçti aklımdan ki Sasely' de aynını söyledi; birlikte gülüştük.
        Güzel günler, güzel anılar bırakarak geçti. Zor yanları da oldu geçen sürecin , altmışa dayanmama rağmen gülümsetebiliyorsa beni iki sözcük, varsın yetmişe on kalayı hedefleyedurayım.          Bugün  yeni bir yaşın ilk günündeyim, umarım yaşam hep gülümseten anılar biriktirir anı torbamda. Umarım yazma enerjimiz yeniden çoğalır. Sasely'nin bir sesi yetti bile, bloğuma yeniden "Merhaba! " demeye.  "Yetmişe on kala" da neler bekliyor beni, bu on yıllık yolculuğumda neler, kimlerle karşılaşacağım.
       Evet "blog" um adını değiştirmeyeceğim varsın yetmişe on kalsın... sen yine "altmışa on kala"sın...

                                                                     GÜNAY UZUNER
                                                                          03.01.2019
     
     

2 yorum:

  1. - uzuuun zaman sonra "altmışa on kala"ya merhaba =) yazınızı kaçıncı okuyuşum bilmiyorum ama her seferinde hem gülümsüyorum hem özlüyorum. kendi adıma, içinde bir sürü "iyiki"ler buldum =)

    zamanın ruhumuzu yaşlandırmaması dileğimle, tekrar nice nice mutlu senelere =)

    YanıtlaSil
  2. Yaaa Sasely evet iyi ki yaşanmış bu güzellikler...

    YanıtlaSil