27 Şubat 2012 Pazartesi

GERİYE NE KALDI Kİ?

İlk günündeyim bugün
Geriye kalan günlerimin...
Adımlarımı küçük küçük  atıyorum
Düşmekten korktuğumdan değil
Ruhum  bana yetişsin diye…
İnkalar Tanrılar’ına biran evvel kavuşmak için
Önce hızlı hızlı koşarmış

Meksika tepelerindeki tapınaklara,
Tam yolu yarıladıklarında
Yere diz çöküp
Secde ederlermiş hayli bir vakit.
Neden  bu kadar eğleştiklerini soranlara;
“Yolumuzu yarıladık nasılsa,
Çok hızlı koştuk ,
Ruhlarımız arkada kaldı
Eğleşiyoruz ki bize yetişsinler”
Diye açıklarlarmış nedenlerini.

Şu gün, bu gün  gelsin diye
O güne koştum durdum.
Şu da olmalı bu da olmalı diye
Tatmadığım, bilmediğim
Görmediğim, öğrenmediğim
Kalmadı gibi güzel anılarla beraber…
İdeallerimin çoğuna  ulaştım sayılır,
Olmayanlar elimde değil…
Kendimi es geçtim çoğu zaman

İnsanı sevdim,  çiçeği sevdim,
Börtü böceği sevdim, kuşları sevdim,
Doğayı sevdim, yurdumu  sevdim,
Evreni sevdim,
Barışı sevdim, özgürlüğü sevdim

Dostluğu sevdim
Sevmeyi sevdim
Bu gün ömrümün geriye kalan günlerinin ilk günü
Eğleşmem gerek küçük adımları da bırakıp

Çocukluktan ayrılmayan
Ruhum bana yetişmeli…


En son kendimi sevdim
Geriye ne kaldı ki?

                                 27.02.2012
                            Günay UZUNER


FBM blogerleri arasında yapılan " geriye" konulu yarışma için yazılmıştır..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder